Corona is een vies beestje (#isolatiefrustratie)
Dat is me nu al wel duidelijk geworden. Het zorgt er niet alleen voor dan mensen erg ziek kunnen worden, maar daarnaast heeft het ook de eigenschap om enorm veel angst, verdeeldheid en onbegrip te zaaien.
Ikzelf ben de laatste 2 weken geveld geweest door deze stevige griep. De griep op zich was best pittig, maar het feit dat je alles in isolatie moet doen, maakt het er niet makkelijker op. Wanneer je met koorts in de zetel ligt is het niet evident om nog een gezond potje te koken, om thee te zetten voor jezelf en om goed te kunnen inschatten wat er op dat moment het beste voor je is. Ik was gelukkig nog gezegend door de aanwezigheid van mijn trouwe viervoeter met wie ik regelmatig nog eens kon knuffelen. Want knuffels en kusjes produceren gelukshormonen, die je helingsproces bevorderen.
Wat mij opviel was dat de eerste dagen veel mensen op zoek waren naar een ‘dader’ Iedereen wou weten waar en met wie ik gesproken had om een mogelijke dader te kunnen aanwijzen. Wat vooral erg belangrijk bleek, was de eigen onschuld te kunnen bevestigen. Na enkele dagen is die fobie gelukkig gaan liggen, gewoon omdat ik er totaal geen aandacht meer aan gegeven heb. Wat maakt mij dat nu uit van wie of waar of hoe ik het gekregen heb. Feit is, ik had het en daarmee was voor mij de kous af.
Nog iets wat mij opgevallen is, is dat het merendeel van de gevaccineerden uit mijn omgeving onmiddellijk in paniek sloegen. Uit beleefdheid vroegen ze wel of ik iets nodig had, maar ik voelde hun opgeluchtheid wanneer ik zei dat ik niets nodig had. De grote hulp en steun is vooral gekomen van mensen die niet gevaccineerd zijn. Zij zijn mij eten komen brengen, zelfs homeopathische middelen om weer aan te sterken. Ze gaven mij advies, hebben mij dagelijks met berichten bestookt om op een zeer positieve en ondersteunende manier mij er door te sleuren. Het was enorm frappant dat net zij die gekozen hebben om zonder prik door het leven te gaan, het minst in angst leven en het meest positief ingesteld zijn.
Nu vraag ik mij af, met alle respect voor iedereen zijn keuze, waarom moet je nog in zo’n angst leven als je er van uitgaat dat een vaccin je gaat beschermen tegen het virus? Het gaat allemaal over hoe je naar een probleem kijkt, maak je het groter door angst of maak je het kleiner door in vertrouwen te gaan en het te benaderen vanuit licht, liefde en positiviteit?
Als je je leven in handen legt van de wetenschap, waarom dan nog zo angstig zijn voor een virus? Waarom zijn mensen zo bang voor de dood als je weet dat je niet kunt leven zonder ooit dood te moeten gaan? Licht bestaat niet zonder de duisternis, gezondheid bestaat niet zonder ziekte en leven bestaat niet zonder de dood. Dit is de grote yin-yang theorie van het hele universum. Zo zit het leven in elkaar. Laat mensen nu toch een hun eigen leven leiden. Of dat nu met zo zonder experimenteel prikje is. We blijven toch allemaal mens? De media laat steeds meer en meer uitschijnen dat mensen zonder prik minderwaardig zijn.
Ik ben al jaren goed genoeg om elke dag te gaan werken en om belastingen te betalen. Ik draag mijn steentje bij in de zorg, weliswaar in het alternatieve circuit, maar wel een circuit dat mensen als laatste hoop vastgrijpen wanneer de reguliere geneeskunde het opgeeft. Ik moet vaststellen dat goedkope medicatie, ivermectine, in combinatie met vit D en zink, waarvan wetenschappelijk bewezen is dat het mensen met covid op enkele dagen tijd genezen, uit de handel werd gehaald in België en dan nog wel met enige reden omdat mensen dan het experimentele vaccin niet zouden nemen….. Idem met Mijn mond valt hier van open en er bekruipt mij een walgelijk misselijkmakend gevoel.
Beleidsmakers en media geven alternatieve artsen mét wetenschappelijke studies geen enkele kans om een open debat aan te gaan. Ze worden onmiddellijk geschorst, geblokkeerd en verbannen.
Mensen die kiezen voor hun eigen lichaam, worden afgeschilderd als criminelen die de zorg extra belasten. Binnenkort mogen deze mensen niet meer op restaurant of op café, of erger nog, ze worden gedwongen om een andere job te zoeken nadat ze zich jarenlang hebben ingezet voor de maatschappij.
Nog iets wat mij opgevallen is, is dat het merendeel van de gevaccineerden uit mijn omgeving onmiddellijk in paniek sloegen. Uit beleefdheid vroegen ze wel of ik iets nodig had, maar ik voelde hun opgeluchtheid wanneer ik zei dat ik niets nodig had. De grote hulp en steun is vooral gekomen van mensen die niet gevaccineerd zijn. Zij zijn mij eten komen brengen, zelfs homeopathische middelen om weer aan te sterken. Ze gaven mij advies, hebben mij dagelijks met berichten bestookt om op een zeer positieve en ondersteunende manier mij er door te sleuren. Het was enorm frappant dat net zij die gekozen hebben om zonder prik door het leven te gaan, het minst in angst leven en het meest positief ingesteld zijn.
Nu vraag ik mij af, met alle respect voor iedereen zijn keuze, waarom moet je nog in zo’n angst leven als je er van uitgaat dat een vaccin je gaat beschermen tegen het virus? Het gaat allemaal over hoe je naar een probleem kijkt, maak je het groter door angst of maak je het kleiner door in vertrouwen te gaan en het te benaderen vanuit licht, liefde en positiviteit?
Go with the flow
Hier zit ik dan. Even op adem te komen van de enorme rollercoaster waar ik in zat de afgelopen weken/ maanden. Ik liep al jaren rond met de...
Het belang van PH neutraal water en de invloed op je algemeen welzijn
Ons lichaam bestaat uit 90% water, als we iets aan onze gezondheid willen veranderen, op een snelle en efficiënte manier , doen we dat dus best...
De orgaanklok
De Orgaanklok en Je Lichaam: Een Gids voor Balans en WelzijnWanneer je leven door een heftige periode gaat, zoals het verlies van een...