Corona Positief bekeken
15 augustus 2021
Corona is een vies beestje (#isolatiefrustratie)
24 augustus 2021
Ik doe net mijn lege agenda open en lees een een tekstje over vrijheid.
Sinds dit weekend ervaar ik het gevoel dat ik opgesloten zit.
Ondanks we al enkele weken in ons kot moeten blijven ben ik toch steeds bezig gebleven.
Ik ben deeltijds in het ziekenhuis blijven werken. Ik ben volop beginnen klussen samen met mijn partner, mijn workshops en cursussen zijn zo goed als klaar. Ik heb dus echt geprofiteerd (en genoten) van de afgelopen periode zonder sociale verplichtingen.
Tot dit weekend...
Afgelopen zondag was ik met de buurvrouw aan de praat geraakt. Ze stond aan de overkant van de straat en ze vroeg mij wat ik allemaal deed als zelfstandig. Ik begon op te sommen: ik werk deeltijds in het ziekenhuis als secretaresse, ik ben lifecoach, loopbaancoach en massagetherapeut.
Plots kwam ik tot het besef dat ik eigenlijk wel een duizendpoot ben die nooit stilzit. Maar ook dat ik geen rust krijg in mijn hoofd, of toch niet voor een langere periode omdat ik met 101 dingen tegelijk mee bezig ben.
k ga wel regelmatig wandelen met de honden in het bos of in de velden en dan kan ik wel even mijn hoofd leeg maken, maar als ik dan weer binnen kom zie ik in gedachten al weer mijn to do lijstje verschijnen.
Ken je dat? Je komt thuis en je ziet kleding rondslingeren, je begint die dan te verzamelen om in de wasmand te gooien. Ondertussen zie je ook nog lege tas aan de PC staan die je dan ook ineens in de afwasmachine zet. In de keuken ruim ik even op omdat ik ga koken voor het avondmaal.
Aangezien we in de keuken al enkele coronaweken aan het werk zijn, staat niets meer op zijn plaats en duurt koken 2x zo lang omdat ik alle ingrediënten elders moet gaan zoeken. Frustratie alom want ondertussen heeft de hond water gedronken en wat op de vloer gemorst waar jij uiteraard inloopt, bijna uitglijdt en dan al vloekend met natte voeten weer achter het fornuis verdwijnt.
Corona heeft mij enerzijds naar binnen doen keren om daar mijn kracht te vinden. De kracht die ik nodig had om weer naar buiten te komen en de wereld te laten zien wat ik in mijn mars heb.
Om even terug te komen op vrijheid. Ik voel mij dus helemaal niet vrij. En dit heeft niet alleen te maken met het hele 'blijfinuwkot-verhaal' maar ook dat ik mij te veel zaken opleg.
Het is natuurlijk goed om bezig te blijven zodat je je niet verveelt, maar alles tegelijk doen is nu ook niet direct iets waar ik rustig van word.
Ik ben voor mezelf dus even op de rem gaan staan en ik heb mezelf beloofd dat ik vanaf nu 1 max 2 zaken gelijktijdig wil doen. Zo kan ik toch nog wat afwisselen tussen klussen en de laatste hand leggen aan een workshop.
Ik blijf nog wel een to do lijst maken omdat dat voor mij ook werkt. Als ik dingen opschrijf, dan moet ik er niet meer aan denken. Maar ik wil vanaf nu eerst iets afwerken vooraleer ik een nieuwe taak begin.
Ik wil vanaf nu niet meer opgesloten zitten in mijn hoofd en steeds het gevoel hebben dat ik zaken MOET doen. IK MOET JUST NIKS!! Ik doe dingen omdat ik ze graag doe of omdat ze mij een goed gevoel geven als het klusje gedaan is.
Ik wil in vrijheid leven, in de eerste plaats in mijn hoofd.
Tot slot
Ik ben er al weken over aan het schrijven in mijn nieuwe 5daagse cursus en ik pas het zelf niet toe... Foei foei Sara!!
Blijkbaar had ik even een kleine wake-up call nodig en die heb ik op een vriendelijke manier gekregen via een klein tekstje in mijn lege agenda.
